ایران در مصرف محصولات کشاورزی ارگانیک از اغلب کشورهای جهان عقب مانده است. گزارشات تا سال 2012 نشان می دهد، 42634 هکتار اراضی ارگانیک در ایران ثبت شده است که تنها 0.09 درصد از این زمین ها به مزراع کشورزی ارگانیک تعلق دارند و 38035 هکتار آن ها به صورت مناطق وحشی می باشد. در دنیا تنها هشتاد و شش صدم درصد از اراضی کشاورزی به صورت ارگانیک مدیریت می شوند و میانگین افزایش اراضی کشاورزی ارگانیک در دنیا سالانه9 . 8 درصد می باشد.( Willer Helga and Lernoud Julia., 2014) کشاورزی امروزی به طور شدیدی تحت تاثیر نهاده های کشاورزی می باشد. اما با افزایش کاربرد مواد شیمیایی نتایج منفی زیست محیطی گسترده ای نظیر آلودگی آب و خاک، افزایش آفات، انواعی از بیماری ها و کاهش کیفیت مواد غذایی را شاهد هستیم. ترکیبی از این عوامل که به مسائل زیست محیطی، سلامت و امنیت مواد غذایی توجه می کند، این مبحث را به یکی از مباحث مهم روز تبدیل کرده وجوامع بین المللی را بر آن داشته تا به دنبال یافتن راه حلی برای رویایی با این موضوع و رسیدن به سیستم کشاورزی پایدار باشند(Shiri et al., 2014). کشاورزی ارگانیک راه حلی برای کاهش اثرات زیان بار ناشی از مواد شیمیایی می باشد. و به طور فزاینده ای توسط کشور های مختلف و سازمان های جهانی پذیرفته شده است. Kings and Ilbery., 2012)) کشاورزی ارگانیک یکی از سیستم های پایدار کشاورزی می باشد و وابستگی کمتری به واردات گران قیمت (Ramesh et al., 2005).مانند کودهای شیمیایی و آفت کش ها دارد در کشاورزی ارگانیک کودهای شیمیایی مصنوعی، آفت کش ها، موجودات زنده اصلاح شده، اشعه ایکس و مواد نانو حذف می شوند. کشاورزی ارگانیک یک سیستم سازمان یافته و انسانی که باعث بهبود سلامت اکوسیستم های زیست محیطی، فعالیت بیولوژیکی خاک و چرخه زندگی به وسیله به کاربردن منابع موجود در مزرعه می باشد. کشاورزی ارگانیک یک نگرش علمی و مدرن را برای کشاورزی سنتی که نیاکان ما انجام می دادند را به ارمغان می آورد.(Abdolahi, 2008)
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
